உறவுகளின் அடைப்புக்குள் சுற்றிக்கொண்டிருந்தேன்

சுற்றிலும் வேலிகளாய் மனிதர்

வேலி தகர்ப்பு இந்தியத்தெருக்களில்

என் புதிய அத்தியாயங்களுக்காய்

நண்பர்கள் வந்தனர்

இப்படித்தான் நீயும் நானும்

சந்தித்துக்கொண்டோம்

பல வேடிக்கை கதைகள் பேசினோம்

ஈழவிடுதலையும் ரஸ்சியாவில் இருந்து

அமெரிக்காவையும் அலசித்தொலைத்தோம்

கற்பனைத் தொலைநோக்கியில்

அண்டங்களின் அறியாத முகங்களை

அறிய முற்பட்டோம்

போயின நண்பனே யாவும்

காலம் கொடிது வாழ்வின் துயர்களை

மீண்டும் எமக்குள் புதைத்துக்கொள்ள

திசைதப்பிய புலம் பெயர் பறவையாய்

நீயும் நானும் எங்கோ தொலைந்தோம்

மீண்டும் ஒருமுறை

சில மாற்றங்களுடன் நானும் நீயும்

தொலைந்துவிட்ட மகிழ்ச்சியுமாய்

புதிய அத்தியாயங்களுக்காய் காத்திருக்கிறோம்

பேசுவதற்காக அகதி வாழ்வு

இலக்கியம் இனவாதம் தமிழ்

பண்பாடு என்று விடிந்துசெல்லும்

மீள்வோம் நண்பனே !

வானத்தின் எல்லைகளை

தொடுவதற்காய் முறிந்துவிட்ட

சிறகுகளை பழுதுபார்ப்போம்

– மாலியன்